Zadowolony
- Czy potrzebuję szczepionek na odrę?
- Jaka szczepionka przeciw odrze jest stosowana
- Jak przygotować się do szczepienia
- Gdzie się zaszczepić
- Jaka jest normalna reakcja na szczepionkę?
- Możliwe powikłania i konsekwencje po szczepieniu
- Przeciwwskazania do szczepienia
Odra jest zakaźną chorobą zakaźną, która często dotyka dzieci. Towarzyszy temu wiele komplikacji, które zagrażają ogólnemu stanowi zdrowia. Szczepienia przeciw odrze są częstym zjawiskiem w większości współczesnych stanów, uważane za obowiązkowe i konieczne dla długiego i zdrowego życia dziecka..
Czy potrzebuję szczepionek na odrę?
Szczepienie przeciw odrze pozwala osobie, która w przypadku zderzenia z chorobą przeżyje ją niepostrzeżenie, nie zachoruje w ogóle lub przeniesie ją w łagodnej postaci. Osiąga się to poprzez przygotowanie układu odpornościowego do możliwego ataku patogenu. W tym celu szczepionka przeciw odrze zawiera żywe atenuowane wirusy, które pomagają układowi odpornościowemu wytwarzać przeciwciała na przyszłe spotkania z chorobą..
Szczepienie przeciw odrze zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań choroby. Ma to ogromne znaczenie dla kobiet, które zamierzają zajść w ciążę, jeśli nie były wcześniej szczepione i nie miały odry. Zakażenie macicy niekorzystnie wpłynie na płód, a kobiety w ciąży nie mogą się szczepić. Dziecko powinno zostać zaszczepione jak najszybciej, ponieważ przed ukończeniem piątego roku życia będzie bardziej podatne na odrę, a także na wszelkiego rodzaju powikłania związane z chorobą, które mogą prowadzić do śmierci.
Błędne jest przekonanie, że najlepszym „szczepieniem” jest odra przenoszona we wczesnym wieku. Należy pamiętać, że chory jest nosicielem choroby, na którą mogą cierpieć osoby nieszczepione, w tym kobiety w ciąży, a osoba, której podano szczepionkę, nie stanowi zagrożenia dla osób wokół niego. Należy również pamiętać, że odra ma poważne powikłania, takie jak zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli, zapalenie tchawicy, zapalenie płuc i zapalenie ucha środkowego. Pilne szczepienie jest możliwe po kontakcie z chorym.
Dla dorosłych
W ciele wirus odry atakuje błony śluzowe oka i dróg oddechowych. Gdy znajdzie się w węzłach chłonnych, powodując stan zapalny, rozprzestrzenia się w ciele ze strumieniem krwi. Następnie, po dziesięciu dniach, które trwają w okresie inkubacji choroby, pojawiają się pierwsze objawy. Są podobne do tych odpowiadających przeziębieniu lub grypie. Jest katar, ból głowy, kaszel, obrzęk twarzy i powiek, a łzy płyną obficie. Następnie temperatura staje się niebezpiecznie wysoka, na błonie śluzowej policzków pojawia się biaława wysypka, a następnie pokrywa całą skórę pacjenta.
Odra jest niebezpieczną chorobą, ponieważ jej powikłaniami może być nie tylko zapalenie płuc, upośledzona odporność lub zapalenie oskrzeli, ale także upośledzenie czynności wątroby, częściowa utrata wzroku i słuchu. Leczenie choroby może być opóźnione, jeśli masz do czynienia z powikłaniami. Szczepienia dla dorosłych pomogą tego uniknąć. Po wstrzyknięciu odry nie należy pić alkoholu przez 3 dni. Czas trwania szczepionki wynosi 12-13 lat. Dorośli nie szczepią ponownie. Jeśli był kontakt z pacjentem, ale nie minęły kolejne 72 godziny, zapobieganie odrze może pomóc, w tym celu stosuje się immunoglobulinę.
Dla dzieci
Obecnie szczepienia wykonuje się również zgodnie z życzeniem. Fakt, że wciąż zdarzają się przypadki śmierci z powodu odry, świadczy o obecności rodziców, którzy z tego czy innego powodu nie szczepią swoich dzieci. Niebezpieczeństwem jest nie tylko sama choroba, ale także powikłania, które obejmują enteropatię, dysfunkcję układu nerwowego, zapalenie mózgu.
Niemowlę ma przeciwciała przeciw odrze we krwi matki. Przed ukończeniem szóstego miesiąca życia szczepienie nie jest zalecane, ponieważ układ odpornościowy dziecka znajduje się w fazie aktywnej formacji. W niektórych przypadkach, jeśli istnieje ryzyko choroby, szczepionkę podaje się już w dziewięć miesięcy, ale piętnaście procent dzieci nie jest odpornych na tę chorobę. Aby zagwarantować niezbędną odpowiedź układu odpornościowego, lepiej jest przestrzegać harmonogramu: są one szczepione przez rok, a następnie o 6.
Jaka szczepionka przeciw odrze jest stosowana
Szczepionki przeciw odrze mogą być łączone lub mono. Te ostatnie działają wyłącznie przeciwko wirusowi, a połączone, w zależności od rodzaju, tworzą odporność: przeciwko odrze i różyczce; odra, świnka i różyczka (stosowana jest szczepionka CCP, stosowana jest szczepionka „Priorix”); odra i błonica. Przy jednoczesnym stosowaniu różnych monowacyn, zastrzyki wykonuje się osobno w różnych częściach ciała. Narkotyki domowe należą do liczby monowokryn, importowane są często łączone.
Jak przygotować się do szczepienia
Aby zminimalizować możliwość nieprzyjemnych wrażeń i powikłań, w przypadku jakiejkolwiek dolegliwości powinieneś poczekać ze szczepionką, lepiej unikać tłumów, zapobiegać przegrzaniu lub hipotermii, nie zmieniać klimatu i strefy czasowej i nie martwić się zbytnio. Dzieci muszą zmierzyć temperaturę przed wizytą u lekarza, powinno to być normalne. Czasami lekarze przepisują leki przeciwalergiczne przed szczepieniem..
Gdzie się zaszczepić
Miejscem kombinacji szczepionki przeciw odrze jest ramię (łopatka) do wstrzyknięcia podskórnego, pośladek lub udo do wstrzyknięcia domięśniowego. Nigdy nie wykonuje się tego dożylnie, aby nie wywołać niepożądanego efektu. Sama szczepionka jest proszkiem zwanym osłabionym i żywym wirusem zwanym liofilizatem. Do wstrzyknięcia rozpuszcza się w specjalnej cieczy, w wyniku czego przed wstrzyknięciem można wizualnie ocenić jakość leku na podstawie obecności osadu, zmętnienia lub nietypowego koloru.
Jaka jest normalna reakcja na szczepionkę?
Szczepienia mają na celu wytworzenie odpowiedzi układu odpornościowego, która pozwoli mu wytworzyć przeciwciała, a następnie będzie gotowa stawić czoła wirusowi. Dlatego częstym zjawiskiem w ciągu jednego dnia po szczepieniu przeciwko odrze jest niewielki wzrost temperatury, niewielki bolesny obrzęk i zaciśnięcie w miejscu wstrzyknięcia. Wszystko to trwa kolejny dzień.
Następnie, po okresie od pięciu do siedemnastu dni, rozpoczyna się druga faza reakcji. W takim przypadku temperatura może wzrosnąć do 40 stopni, a gorączka trwa do czterech dni. U dzieci drgawki i wysypka często pojawiają się jako efekt uboczny. Przeciw takim objawom skuteczny będzie ibuprofen i paracetamol, ale w przypadku wysokiej (ponad 39 stopni) i długotrwałej temperatury nie spada, zaleca się skonsultowanie z lekarzem.
Możliwe powikłania i konsekwencje po szczepieniu
Jeśli zaszczepione dziecko ma reakcję alergiczną, może wystąpić wysypka, obrzęk Quinckego i pokrzywka. Jeśli reakcja okaże się silna, może dojść do szoku anafilaktycznego. Jeśli dziecko ma skłonności do drgawek i wzrostu temperatury, może pojawić się ich odmiana włókienek, trwająca kilka minut i nie powodująca szkód zdrowotnych. W rzadkich przypadkach występuje podostre stwardniające zapalenie mózgu, które występuje z powodu faktu, że w pierwszym roku życia wystąpiła niewykryta choroba.
Przeciwwskazania do szczepienia
Przeciwwskazaniem do szczepienia jest alergia na neomycynę i jaja kurze, które są podstawą do hodowli materiału wirusowego szczepionki. Indywidualna podatność na neomycynę jest możliwa. Obecność w organizmie obecnego procesu zapalnego, zaostrzona przewlekła choroba, infekcja lub zatrucie zmusi cię do poczekania na szczepionkę, aż zostaną wyeliminowane. Ciąża i problemy z układem odpornościowym znajdują się również na liście przeciwwskazań.
